Ötən illər ərzində Ermənistanı dövlət kimi ayaqda saxlayan qüvvələrdən biri də kilsə olmuşdur. Bir çox hallarda isə kilsənin xalqa təsir gücü dövlətdən böyük idi. Paşinyanın hakimiyyətə gəlişi bu ölkədə cərəyan edən bir çox məsələlərə ya müsbət, ya da mənfi yöndən təsir etdi. Belə ki, əvvəlki dövlət başçıları ölkəni kənar qüvvələrin və kilsənin hesabına himayə edirdilər. Onların əsas təsir mexanizmi də Qarabağ üzərindən olurdu. Çünki qeyd edilən kənar qüvvələrin və kilsənin xarici yardımları hesabına Azərbaycanın Qarabağ torpaqlarını işğal etmişdilər. 20 faiz torpaq zəbt edən Ermənistan kölgəsində rahatladığı dövlətlərin hesabına arxayınlaşmışdı da bir az. Erməni xalqında millətçilik, qisasçılıq ruhu aşılayan kilsə xadimləri birbaşa və yaxud da dolayısı ilə ölkədə hakimiyyətə təsir edə, vəziyyəti nəzarətə götürə bilirdi. Onlar özlərinin güclü dövlət və güclü orduya sahib olmalarına inam yaradacaq mif uydurmuşdular. Lakin 2020-ci il 27 sentyabr tarixində başlayan Vətən müharibəsi zamanı Azərbaycan Ordusu Ermənistan ordusu haqqında formalaşan yalançı mifi darmadağın etdi. Əlbəttə ki, bu, ermənilər və onların himayədarlarına vurulmuş ən böyük zərbə idi.

Ölkədə hakimiyyətlə kilsə arasında yaranmış ziddiyyətə müharibədəki biabırçı məğlubiyyət də xeyli təkan verdi. Bütün ümidləri puç olan kilsə ölkə əhalisinə təsir etmək gücündən istifadə edərək Paşinyanı istefa verməyə çağırdı. Bir-birinə kəskin şəkildə nifrət edən hakimiyyət və din xadimlərinin münasibətləri ölkədə etiraz dalğalarına səbəb oldu. Hər iki qüvvə arasında yaranan fikir ayrılığı daha da dərinləşdi. Hakimiyyətə qarşı istefa tələbləri səngimək bilmədi. Katolikos II Qaregin öz çıxışlarında erməni xalqını müharibəyə səsləyərək Paşinyanın yarıtmaz hakimiyyətini istefaya çağırdı. Ümumiyyətlə, Paşinyanın Ermənistanda hakimiyyətə gəldiyi ilk günlərdən din xadimlərinin ona qarşı münasibəti birmənalı olaraq yaxşı olmamışdır. Baş nazir də öz növbəsində hakimiyyətə gələr-gəlməz kilsə xadimlərinin davranışlarını tənqid edirdi. Tərəflər arasında ziddiyyət bu gün də davam edir. Belə ki, Ermənistanda kilsə ilə Paşinyan arasında savaş daha da alovlanmağa başlayıb. Kilsə erməni millətçiliyinin dağılmaqda olan sonuncu sütunudur. Bir-birinə qarşı kəskin mövqe tutan tərəflərin ziddiyyəti qızışdıqca, kilsə tərəfdarlarının radikallığı, azğınlığı da artır. Din pərdəsi altında terrorist, millətçi ermənilər yetişdirən kilsə erməni millətini yenidən müharibəyə səsləyir. Əgər Paşinyan hakimiyyəti terror yuvası olan kilsəni və radikal din xadimlərini zərərsizləşdirib, məğlub etsə, o zaman erməni əhalisi elə dövləti də sakit şəkildə yaşamaq şansı əldə edəcək.

Ermənistanda olan din xadimləri, kilsə nümayəndələri yaxşı bilirlər ki, Paşinyan Azərbaycanla sülh danışıqlarına və sülh razılaşmasına meyillidir. Əlbəttə ki, sülh razılaşması baş verərsə, bundan Ermənistan daha çox yaralanmış olar. Çünki bu, Paşinyanın və onun dövlətinin yeganə çıxış yoludur. Ermənistan hakimiyyəti bu şansdan yararlanmış olsa, o zaman üzləşdiyi ağır böhran və səfalətdən çıxmış olacaq. Nəticədə əhali normal bir şəraitdə yaşamaq şansı qazanacaq. Bunu Ermənistan əhalisi də gözəl başa düşür. Lakin kilsə xadimlərinin qızışdırıcı mövqeyinə istiqamətlənənlər də az deyil. Din xadimləri yaxşı bilir ki, Paşinyan Azərbaycanla münasibətlərdə daha yumşaq mövqe sərgiləyir, nəinki onlarla. Sadəcə, baş nazir lazım olan addımı atmağa çəkinir. Onu çəkinməyə vadar edən səbəblərdən biri də elə kilsə ilə arasındakı ziddiyyətdir. Çünki din xadimlərinin dayaq nöqtəsi nə qədər zəifləsə də, əhaliyə təsir etmək gücünə sahibdir. Kilsə də bu təsir gücündən istifadə edib əhalini yeni müharibəyə səsləyir.

Erməni millətinin bu gün düşdüyü böhranlı vəziyyətin əsas səbəbi müharibədə uduzması və 30 il Azərbaycan sərvətlərindən yararlanmasının əlindən çıxmasıdır. Hazırkı hakimiyyətin milləti səfalət, yoxsul vəziyyətə salınmasında və işğaldan azad olunan torpaqlardan gələn qaçqınların ölkədə çaxnaşma yaranmasında isə günahkar Paşinyan hesab edilir. Bu səbəbdən də narazı kütlə hər an ayağa qalxa