Millətin, dövlətin ən böyük təsdiq formalarından biri onun Bayrağıdır. Bu mənada, üçrəngli bayrağımız bizim üçün müqəddəs olduğu qədər də ucadır.

Bu gün Azərbaycan bayrağı ən uca zirvələrdə,  yüksəkliklərdə dalğalanır. 44 günlük Vətən müharibəsində bayrağımız azad torpaqlara, yüksəkliklərə sancıldı. Əzəli, əbədi yurd yerlərimizə qovuşdurdu bizi. Torpaq, Vətən uğrunda döyüşən hər bir Azərbaycan oğlu bayrağımıza büründü. İşğaldan azad etdiyi hər nöqtədə,  ərazidə ilkin olaraq Azərbaycan bayrağını sancdı. Köksündə,  ürəyinin üstə gəzdirdi müqəddəs bayrağını. Şəhid oldu, şəhid olanda da üçrəngli bayrağına büküldü. Onun uğrunda neçə canlar qurban getdi. Vətən oldu bayrağımız. Vətənləşdi, bütövləşdi,  müqəddəsləşdi və düşmənə gözdağı oldu.

İrəvanda keçirilən ağır atletika üzrə Avropa çempionatında Azərbaycan bayrağının yandırılması Ermənistanın  nə qədər cılız, aciz dövlət olduğunun sübutudur. Bu ölkə bütün dövrlərdə özünü nə qədər sülh və asayiş keşikçisi kimi təqdim etməyə çalışsa da, yenə də daxili xisləti özünü büruzə verdi. Beynəlxalq idman  yarışında belə öz hirsini, hikkəsini bütün dünyaya göstərdi. İdman yarışlarında xalqlar, millətlər və onları təmsil edən idmançılar öz güclərini yarış meydanında göstərir, təsdiq edirlər. Bu meydan döyüş meydanı deyil. Təəssüflər olsun ki, Ermənistan bu dəfə də özünə nəzarəti itirdi. Bəlkə də  bu yarışı bir fürsət bilib, Azərbaycan bayrağını yandırmaqla bizə olan etirazını dünyaya çatdırmaq istədi. Ancaq əslində, Ermənistan Azərbaycan bayrağını deyil, özünü yandırmış oldu. Dar düşüncənin və kasad təxəyyülün məhsulu olan bu davranış erməninin erməniliyini göstərdi. Ermənistan Azərbaycan bayrağını yandırmaqla özünün nə qədər qorxaq, aciz olduğunu bir daha nümayiş etdirdi. Ermənilər bilirdilər ki, yarışda iştirak edən Azərbaycan idmançıları qələbə qazanacaqlar. Və kürsünün ən hündür yerindən Azərbaycan himnini səsləndirib, ay-ulduzlu bayrağımızı ucaldacaqlar. Erməniləri illərdən sonra İrəvanda ucalacaq Azərbaycan bayrağının ucalığı, əzəməti qorxutdu.

Ermənistan çox yaxşı başa düşür ki, bir gün gələcək Azərbaycan bayrağı qədim yurd yerlərimiz - xanlar yurdu, xaqanlar torpağı olan İrəvanda dalğalanacaq. Gec, tez bu olacaq. Bu səbəbdən də, canlarına düşən qorxu odunda bayrağımızı yandırdılar. Hadisələrin başvermə istiqaməti onu da bəlli edir ki, son dövrlər Ermənistan bütün planlarının pozulduğunu gördükcə hisslərinə hakim ola bilmir. Artıq Azərbaycanın regionda söz sahibi olması və bölgəyə nəzarəti eməniləri narahat edir. Bu mənada, onlar öz aqressiyalarını bayraq yandırmaqla bildirirlər.

Bayrağımıza  qarşı törədilən vandalizm aktının real səbəbləri Ermənistanın Azərbaycanın artan nüfuzunu və söz sahibi olmasını qəbul edə bilməməsidir. Artıq nə dünya, nə də vaxtilə Ermənistanı öz kölgəsində saxlayan Rusiya onlara güvənmir. Dünyada Ermənistana qarşı bir inamsızlıq formalaşmağa başlayıb.

İstənilən ölkə keçirdiyi beynəlxalq idman yarışlarına evsahibliyi etməklə yanaşı, həm də dəvət etdiyi ölkələrə, onun idmançılarına qarşı qayğı və hörmətlə yanaşmalıdır. Hələ "Bakı-2015" I Avropa Oyunlarının boks yarışında gümüş medal qazanan erməni əsilli idmançı Qevorq Manukyanın mükafatlandırma zamanı azarkeşlər tərəfindən fitə basmasına Prezident İlham Əliyevin bir jesti hamının yadındadır. Dövlət başçısının bir işarəsi ilə azarkeşlərin fiti alqışlarla əvəz olundu.  Bəli, əsl göstərici və xalqın öz rəhbərinə inamı budur. Bu yarışda dünya Prezident İlham Əliyevin ölkəsində olan idmançıya milliyyətindən, kimliyindən asılı olmayaraq verdiyi dəyərin şahidi oldu. Eyni zamanda,  xalqın öz rəhbərinə olan inamını gördü. Yaxşı olar ki, Ermənistan hər hansı beynəlxalq yarışlara evsahibliyi etdiyi zaman Azərbaycan təcrübəsindən yararlansın.    

Azərbaycan bayrağının yandırıldığı Ağır atletika üzrə Avropa çempionatının keçirildiyi zalda Ermənistanın baş naziri Paşinyan da iştirak edirdi. Dizayner Aram Nikolyanın bayraq yandırmasını sadəcə küt baxışlarla seyr edən Paşinyanın hərəkətsizliyi isə hamının